Periferie of nie

Nederland telde in 2019 101 algemene en 8 academische ziekenhuizen. Ze verdelen gezamenlijk zo’n 40.000 bedden en 7000 coassistenten. Waarbij zo’n 4000 van ons hun tijd spendeert in de perifere ziekenhuizen en het overblijvende gedeelte in de academie of elders. Dat is nogal een verandering, na de bachelor ben je toch een academisch kindje. Tijdens een SMP-contact moest je af en toe naar een perifeer ziekenhuis, echter koos je vaak liever het Radboudumc, want anders moest je de trein in. Het belang van de perifere ziekenhuizen neemt wel steeds meer toe tijdens de coschappen, zodat je tijdens het heelkunde coschap ook leert wat een sinus pilonidalis is en hoe je een galblaas verwijdert. Dat de huis-tuin-en-keuken geneeskunde ook bestaat en dat je niet over elke patiënt je hoofd hoeft te breken, omdat het ook weleens simpel is.

Onder de periferie kom je gelukkig niet uit tijdens je coschappen en als je dan ook nog eens gezegend bent met een achternaam waardoor je in de mooiste uithoeken van Gelderland beland. Nou, dan heb je het echt voor elkaar. Uithoeken houden namelijk vaak in dat je terecht komt in de kleine perifere ziekenhuizen. Ziekenhuizen als het SKB in Winterswijk, het Maasziekenhuis in Boxmeer of Bernhoven in Uden. Dit is eigenlijk een hele aparte tak van sport. Dit zijn de ziekenhuizen waarin de neuroloog ook alle internisten en chirurgen bij naam en toenaam kent. Waar men “wel gewoon even langsloopt” als ze een patiënt moeten overleggen en de co daadwerkelijk gemist wordt als ze er niet is.

In vergelijking met de grotere perifere ziekenhuizen is het allemaal wat vriendelijker aangelegd, maar alle aandacht is wel op jou gevestigd. Dat kan inhouden dat je op je eerste dag van je interne coschap met een plattegrond moet zoeken naar de patiënt waar je alleen op af gestuurd bent, maar waar je ook wel in rap tempo veel leert. Zo mag je vaak taken veel sneller zelfstandig uitvoeren, denk aan visite lopen, patiënten zien op de SEH, maar ook aan handelingen zoals ascites puncties en spinale anesthesie. Door het gebrek aan A(N)IOS op de afdeling ben je namelijk de enige persoon in opleiding en wil iedereen je van alles leren. Je leert de specialisten kennen en leert meepraten over de herfstvakantie en het Eurovisiesongfestival. Daarnaast valt er vaak een hoop te regelen. Zo kon ik tijdens mijn interne coschap zonder problemen meelopen bij de anesthesie en de IC en bleek dit in andere ziekenhuizen een groter probleem.

Daarnaast zijn er de praktische zaken natuurlijk, kleine ziekenhuizen zijn minder verdwaalgevoelig en je hebt net wat meer tijd voor je lunch, omdat het lopen naar het restaurant geen power workout is. Het parkeren van je auto is over het algemeen goedkoper dan bij de grotere ziekenhuizen en de reistijd van zowel Bernhoven als Boxmeer zijn goed te doen. In Winterswijk heb je het voordeel dat je in het cohuis ook met coassistenten van de andere specialisme zit. Naast dat dit heel gezellig is, hebben zij (in veel gevallen) er al meer coschappen op zitten dan jij en kunnen ze je adviseren over waar je eventuele coschappen moet doen. Aan het avondeten krijg je daarnaast ook nog wel eens wat mee van de andere specialismen dus zelfs als je interne geneeskunde niks vindt, kun je aan het avondeten nog wat chirurgie meepakken.

Is het een groot walhalla? Natuurlijk niet, ook aan de kleine perifere ziekenhuizen zitten nadelen. Zo valt het op als je een keer besluit de middag overdracht over te slaan, en is de reistijd voor Winterswijk niet mals. Nu is daar een prima cohuis, maar niks is natuurlijk fijner dan thuis. Je ziet echt wel eens zeldzame ziektebeelden, want uiteindelijk komt een groot gedeelte van de academische patiënten uit de periferie, maar het zal geen dagelijkse aangelegenheid zijn. Zo zullen er ook medische verrichtingen zijn die specialisten simpelweg niet doen, zoals bijvoorbeeld arteriële hemolyse, omdat ze daar te klein voor zijn.

Eigenlijk moet je het gewoon een keer gaan ervaren, dus kies eens een keer een klein ziekenhuis als je die keuze nog hebt. Misschien verrast het je en misschien vind je het ook helemaal niks maar gelukkig is elk coschap eindig. En kan je als het toch allemaal niks vindt voor je volgende coschap weer bij het Radboudumc aankloppen, maar dan heb je in ieder geval weer wat geleerd over wat je wel en niet wil in de toekomst.